Στον ίδιο καμβά τόσο τα κόμματα του συστήματος, όσο και η πλειοψηφία των κομμάτων που αναφέρονται την αριστερά (εντός και εκτός βουλής).
Σβήνουν με μια κοντυλιά τους αγώνες των 2 τελευταίων χρόνων, όπου ο λαός «Ψήφισε» στις πλατείες, στις διαδηλώσεις, στις απεργίες, στις καταλήψεις, στις συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής.
Ψήφισε ενάντια στους τροϊκανούς στα μνημόνια, στις δανειακές συμβάσεις.
Ψήφισε, ότι, απαιτεί και διεκδικεί μόνιμη δουλειά, εργασιακά δικαιώματα, δημοκρατικές ελευθερίες, μισθό και σύνταξη για να ζει κι όχι ελεημοσύνη για να επιβιώνει, δωρεάν υγεία και παιδεία .
Ψήφισε, με τη μόνιμη παρουσία του στις κινητοποιήσεις, ότι δεν θα υποκύψει παρά την, ως τώρα, αναποτελεσματικότητα της πάλης του να βάλει φρένο στη λαίλαπα των μέτρων. Γιατί μέρα με τη μέρα συνειδητοποιεί ότι μέσα απ’ αυτούς τους δρόμους του αγώνα μαθαίνει το ποιος με ποιόν, το γιατί, και το πώς θα αντιπαλέψει αυτήν τη βάρβαρη πολιτική, αυτό το άναρχο –φρικαλέο καπιταλιστικό –ιμπεριαλιστικό σύστημα. Πολιτικοποιείται δηλαδή, αρχίζει να ανακαλύπτει μορφές οργάνωσης, ψάχνει για την αριστερά που θα τον εμπνεύσει, αρχίζει να γίνεται επικίνδυνος για το σύστημα.
Γι’ αυτό θέλουν να ακυρώσουν αυτήν την «ψήφο» του.
Έτσι στήθηκε το σκηνικό της προεκλογικής παράτας. Απ’ τη μια μεριά η εκλογική αντιπαράθεση «αντιμνημονιακών και μη», «πατριωτών και προσκυνημένων», ευρωπαϊστών (ευρωπαιόδουλων ), αμερικανόδουλων και ρωσόφιλων ( η αστική τάξη και τα κόμματα της δεν αντέχουν χωρίς προστάτες –αφεντικά ). Απ’ την άλλη οι «προτάσεις της αριστεράς »για μια, μέσα απ’ τις εκλογές, ανατροπή του εργασιακού μεσαίωνα και των δεσμών εξάρτησης της χώρας απ’ τους ιμπεριαλιστές: Λαϊκή εξουσία, Δυαδική εξουσία, αριστερή διακυβέρνηση, κρατικοποίηση τραπεζών, εργατικοί έλεγχοι παραγωγής. κλπ.
Τι σχέση έχει αυτό το σκηνικό με την πραγματικότητα που βιώνει ο κόσμος της δουλειάς; Πάνω από ένα εκατομμύρια άνεργοι, μισθοί πείνας , ελαστικά ωράρια, απολύσεις, χαράτσια, ξεπούλημα του πλούτου αυτού του τόπου, μαύρο μέλλον για τη νέα γενιά, άμεσοι κίνδυνοι τα νιάτα να αλεθούν στις μυλόπετρες των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών στην περιοχή μας.
Τι σχέση έχει αυτό το σκηνικό με την αναγκαιότητα να ανατραπεί το ασφυκτικό μεσαιωνικό καθεστώς που έχουν επιβάλλει στη ζωή του λαού μας;
Αυτή η πραγματικότητα μπορεί να ανατραπεί μόνο μέσα από σκληρούς παρατεταμένους ταξικούς αγώνες και όχι μέσα απ’ τις εκλογές. Το έχει δείξει η μακρόχρονη ιστορία των κατακτήσεων των λαών και της εργατικής τάξης. Αυτήν την αλήθεια αποκρύπτουν τα κόμματα που αναφέρονται στην αριστερά και καλλιεργούν εκλογικές αυταπάτες.Η αναγκαιότητα που προβάλλει επιτακτικά μπροστά μας είναι να ξεδιπλωθούν μαζικοί λαϊκοί αγώνες με στόχο την ανατροπή των βάρβαρων μέτρων. Να αναπτυχθεί και να δυναμώσει η αντιιμπεριαλιστική πάλη του λαού . Αυτήν την αλήθεια οφείλουν οι αριστερές ,οι κομμουνιστικές δυνάμεις να πουν ανοιχτά στο λαό.Η εκλογική καταγραφή της οργής, της αγανάκτησης, της διαθεσιμότητας για αντίσταση μπορεί να ενισχύσει το ξεδίπλωμα παραπέρα των κινητοποιήσεων μόνο αν οι πολιτικές δυνάμεις της αριστεράς έχουν από πριν συμβάλει στην οργάνωση και στην πολιτκοποίηση του λαού, στην ενοποίηση των επιμέρους αντιστάσεων και αγώνων στην προοπτική της συνολικής αντιπαράθεσης με το σύστημα της εκμετάλλευσης και της εξάρτησης. Τα κόμματα και οι οργανώσεις που αποκρύπτουν αυτή την αλήθεια αφοπλίζουν ιδεολογικά πολιτικά και οργανωτικά τους εργαζόμενους και τη νεολαία, την ίδια ώρα που το σύστημα εξοπλίζεται με την πολιτική και πραγματική έννοια του όρου για να αντιμετωπίσει τον εχθρό λαό.
Αυτή η αλήθεια δεν ακούγεται ευχάριστα, αφού χρόνια τώρα η συνείδηση του λαού και της νεολαίας διαμορφωνόταν απ’ τις ρεφορμιστικές απόψεις και τις πρακτικές της ανάθεσης.
Αυτή η αλήθεια δεν «φέρνει εύκολα ψήφους», γιατί δεν χαϊδεύει αυτιά. Είναι όμως μια αλήθεια που τα κόμματα της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ πρέπει να πουν στο λαό και τους εργαζόμενους. Γιατί αποτελεί μονόδρομο για το λαό ο δρόμος της μαζικής αντίστασης και πάλης.
Η συγκρότηση της Πρωτοβουλίας για Αριστερή και Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία φιλοδοξεί να είναι ένας από τους συντελεστές που θα ενισχύσουν την κατεύθυνση της ανάπτυξης μαζικών λαϊκών αντιστάσεων και αγώνων .
Η εκλογική συνεργασία του ΚΚΕ(μ-λ) και του Μ-Λ ΚΚΕ με τη συμμετοχή της στις εκλογές της 6ης Μάη αυτή την αλήθεια θέλει να προβάλει , αυτή την κατεύθυνση ζητάει από τους εργαζόμενους τους άνεργους τους συνταξιούχους ,τη νεολαία να στηρίξουν.
Γεωργία Θάνου,
εκπαιδευτικός
