Μόνο στην οργάνωσή του και στην πάλη του μπορεί να στηρίζεται και να ελπίζει ο λαός μας!
ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΓΥΡΙΣΟΥΝ ΠΙΣΩ – ΜΑΥΡΟ ΣΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΗΣ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ
1. Καμαρέτσος Γεώργιος του Παναγιώτη, συνταξιούχος
2. Καπνιάς Στέφανος του Ευαγγέλου, λογιστής
3. Καραμήτρος Στέφανος του Δημητρίου, δικηγόρος
4. Κυρίτσης Απόστολος του Θωμά, φαρμακοποιός και
5. Σακκά-Σόφη Παρασκευούλα του Δημητρίου, επαγγελματίας
Όπως τόνισαν οι υποψήφιοι στις εκλογές της 17 Ιούνη δεν υπάρχει χαμένη ψήφος.
Υπάρχει ψήφος που αντιστέκεται στις εκλογικές αυταπάτες και ενισχύει τις δυνάμεις που λένε ξεκάθαρα στο λαό ότι πρέπει να αγωνιστεί ο ίδιος και όχι να το αναθέτει σε κάποιους άλλους, σε «ειδικούς». Υπάρχει και ψήφος που αν και ονομάζεται αριστερή προτείνει όχι την αντίσταση στα μέτρα και στο μνημόνιο αλλά την παράτασή τους ή, στην καλύτερη περίπτωση, τη νομική τους ακύρωση και, αν και εφόσον δεχτούν οι ιμπεριαλιστές της ΕΕ, να επαναδιαπραγματευτούμε τα μέτρα. Αυτή η ψήφος είναι που στις 18 Ιούνη θα αποδειχτεί χαμένη ψήφος.
Δεν ζητάμε επιμήκυνση της εξαθλίωσης, αλλά ανατροπή των μέτρων, της αντιλαϊκής πολιτικής των μνημονίων. Είναι οι σχέσεις εξάρτησης από τους ευρωπαίους και αμερικάνους ιμπεριαλιστές που οδηγούν τη χώρα στη χρεοκοπία και τους εργαζόμενους στην ανεργία και την ανέχεια. Δεν μπορούν αυτή την επίθεση να την ανατρέψουν ή να την ανακόψουν οι μεταμφιεσμένοι «αντιμνημονιακοί» του μαύρου μπλοκ της υποταγής (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ) και οι ανανήψαντες συγγενείς τους (Καμμένος, Κουβέλης) ούτε οι συνεχώς μεταλλασσόμενοι ηγέτες του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί δεν πρόκειται για ζήτημα διαπραγματεύσιμο, αλλά για τη συνειδητή, επιθετική, επίμονη επιλογή του ιμπεριαλισμού και του κεφαλαίου να συντρίψουν κάθε εργατικό, κοινωνικό και δημοκρατικό δικαίωμα των λαών. Γιατί η διέξοδος από την κρίση του καπιταλιστικού συστήματος απαιτεί το ξεζούμισμα των εργαζόμενων, το ξεπούλημα και την εκμετάλλευση των αδύναμων χωρών, το ξαναμοίρασμα των αγορών. Σε αυτόν τον ανταγωνισμό είναι μπλεγμένη η χώρα και ο λαός και όχι απλώς στην ύπαρξη χρέους που οι ίδιοι οι ιμπεριαλιστές-δανειστές επιτείνουν για να δέσουν τον παραγωγικό της πλούτο ακόμη περισσότερο στα συμφέροντά τους. Απέναντι σε αυτόν το πόλεμο που έχουν εξαπολύσει ΗΠΑ, EE και κάθε νέος επίδοξος ιμπεριαλιστής δεν υπάρχει αντικείμενο διαπραγμάτευσης ούτε ελπίδα να πεισθούν να βγάλουν τη θηλιά από το λαιμό των εργαζόμενων. Είναι ζήτημα αντιπαράθεσης των εργαζόμενων και του λαού συνολικά απέναντι στους δυνάστες του.
Οι αγώνες που έδωσαν οι εργαζόμενοι εδώ και 2 χρόνια είναι αυτοί που διαμόρφωσαν το σημερινά τοπίο μαζικής αποστοίχισης από τα αστικά κόμματα. Οι εκλογές αυτή την αντίσταση κατέγραψαν και επιβεβαίωσαν ότι οι «από κάτω» δεν θέλουν να κυβερνηθούν από τους «από πάνω» αλλά και ότι οι «από πάνω» δεν μπορούν να κυβερνήσουν τους «από κάτω».
Η μόνη πραγματική διέξοδος που υπάρχει δεν είναι πόσο θα χαλαρώσει τη θηλιά μια κυβέρνηση της ευρωλάγνας Αριστεράς, αλλά πώς θα προχωρήσει η αντίσταση του λαού ώστε να απαλλαγεί από τη θηλιά. Κι εδώ θα πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι. Μόνο αν ο λαός αναλάβει το βάρος της αντίστασης και του αγώνα ενάντια σε κάθε αντιλαϊκό μέτρο θα μπορέσει να βελτιώσει τη ζωή του. Εκεί θα φανεί ποια είναι η Αριστερά και ποιες οι προτάσεις της για το αύριο.
Γι’ αυτό παλεύει η κομμουνιστική Αριστερά, γι’ αυτό ζητάει την ψήφο σας η εκλογική συνεργασία ΚΚΕ(μ-λ) και Μ-Λ ΚΚΕ.
• Για να ενισχυθεί η άποψη που δεν τρέφει εκλογικές αυταπάτες ακόμη και με αριστερή διαχείριση, αλλά φωνάζει ότι ο λαός πρέπει να οργανωθεί παντού, σε σωματεία ταξικά, σε λαϊκές επιτροπές, σε σχολές, σε αγροτικούς συλλόγους.
• Γιατί πρέπει να ξαναβγούμε στους δρόμους, στις απεργίες, στις πλατείες.
• Γιατί εύκολη λύση δεν υπάρχει χωρίς θυσίες από το λαό. Στον πόλεμο που μας κήρυξαν, η ψήφος βοηθά στην καταγραφή των διαθέσεων, αλλά δεν αρκεί για να αλλάξει τη ζωή των λαϊκών ανθρώπων. Θα πρέπει η ψήφος στην Αριστερά να επενδύεται ανατρεπτικά, αντιιμπεριαλιστικά και όχι να τη διαπραγματεύονται «δεξιά κι αριστερά». Και αυτό θα επιβεβαιωθεί και μετά τις 17/6.
• Γιατί πρέπει να πάμε παραπέρα. Να μην αφήσουμε οι κωλοτούμπες των διαπραγματευτών να ρημάξουν τις ελπίδες που γέννησαν οι αγώνες μας. Για να υπάρξει μέλλον στις νέες γενιές.
