Τρίτη 5 Ιουνίου 2012

Μερκ - ολάντ, όπως λέμε…Μερκ - οζύ!

«Αν θέλουν οι ευρωπαίοι ανάπτυξη, τότε πρέπει να εκχωρήσουν μέρος της κυριαρχίας τους σε ό,τι αφορά τους προϋπολογισμούς τους». Τάδε έφη φράου Μέρκελ.
«Αναμφίβολα θα τεθεί θέμα εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη εάν η Αθήνα δεν τηρήσει τις δεσμεύσεις της όσον αφορά το πρόγραμμα λιτότητας που έχει συμφωνήσει». Τάδε έφη μεσιέ Μοσκοβισί (ο υπουργός Οικονομικών του Ολάντ).
Ή αλλιώς θα μπορούσαμε να πούμε «βρείτε τις διαφορές» (μόνο που εδώ δεν υπάρχουν).

Δηλαδή τώρα, όλες αυτές οι ανοησίες περί αλλαγής του προσανατολισμού της ΕΕ μετά την εκλογή Ολάντ, περί «στροφής στην ανάπτυξη», περί στήριξης του Ευρωπαϊκού νότου από τη νέα ηγεσία του γαλλικού ιμπεριαλισμού κλπ κλπ, τις πιστεύει πραγματικά κανείς; Λες και η Γαλλία έπαψε να είναι ιμπεριαλιστική δύναμη, λες και κόπτεται για το καλό των αδύναμων περιφερειακών χωρών της Ευρώπης. Ξεχνάει κανείς τη σφαγή του λιβυκού λαού από τα γαλλικά Μιράζ ή μήπως αυτή η επέμβαση ήταν στα πλαίσια του «νέου ανέμου» που επρόκειτο να έρθει με τον Ολάντ; (ο οποίος παρεπιμπτόντως ετοιμάζεται για νέα επέμβαση αυτή τη φορά στη Συρία).
Οι δηλώσεις λοιπόν του υπουργού Οικονομικών του Ολάντ, έρχονται να «λύσουν την παρεξήγηση» (αν για κάποιους υπήρξε ποτέ τέτοια). Έρχονται να επισημάνουν ότι στα πλαίσια της ΕΕ, η πολιτική του νεοφιλελευθερισμού, των μνημονίων και της επίθεσης στη ζωή και τα δικαιώματα των λαών είναι μονόδρομος.
Τόσο το γερμανικό όσο και το γαλλικό ιμπεριαλιστικό κεφάλαιο, αντιλαμβάνονται στις σχέσεις τους με τους εξαρτημένους «εταίρους» τους ως σχέσεις κυριαρχίας και επιβολής, ως σχέση υπερεκμετάλλευσης και κλοπής του πλούτου τους, ως σχέση μητρόπολης – αποικίας, ιμπεριαλιστή – σφαίρας επιρροής. Απλά και ξεκάθαρα. Οι όποιες διαφοροποιήσεις τους με τις επιλογές του άλλου πυλώνα της ΕΕ (Γερμανία) αφορούν το συσχετισμό μεταξύ τους, τον ανταγωνισμό μεταξύ τους, τους όρους κυριαρχίας του καθενός τους στα πλαίσια της ΕΕ και όχι για το πραγματικό περιεχόμενο της ΕΕ (σε αυτό υπάρχει απόλυτη συμφωνία).
Όσοι λοιπόν είχαν εναποθέσει την ελπίδα τους στον «νέο Ευρωπαϊκό άνεμο» από τα σαλόνια των Ηλυσίων Πεδίων για μια «στροφή» της ΕΕ προς πιο προοδευτικούς ορίζοντες με τιμονιέρη των Ολάντ μάλλον θα πρέπει να το ξανασκεφτούν.
Καμιά αυταπάτη δεν πρέπει να έχει ο λαός μας για τους διαφημιζόμενους, από τους εγχώριους δεξιούς και «αριστερούς» Ευρωλάγνους, προστάτες μας. Πρόκειται για την ιδεολογία του σάπιου ελληνικού αστικού συστήματος, την ιδεολογία της εξάρτησης και του ραγιαδισμού που είναι στο DNA της αστικής «μας» τάξης και προσπαθεί τόσα χρόνια να την εδραιώσει και στη συνείδηση του λαού.
Μόνη πραγματική και ρεαλιστική διέξοδος για το λαό μας είναι να στηριχτεί στις δικές του δυνάμεις, να ξαποστείλει τους κάθε λογής «προστάτες». Και θα το κάνει αργά ή γρήγορα πιστεύοντας στις δυνάμεις του, μέσα από την καθημερινή του πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό και την εξάρτηση, για έξοδο από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, για πραγματική εθνική ανεξαρτησία.

Ο σεισμολόγος